Noc Świętojańska

Czas przesilenia letniego jest bardzo ważny dla Finów. Jest on świętowany około 21 czerwca w czasie najjaśniejszego i najdłuższego dnia w roku. Nazwa w języku fińskim, "Juhannus", pochodzi od Jana Chrzciciela. Jednakże, ten letni festiwal sięga swoimi korzeniami do czasów pogańskich, co ma odzwierciedlenie w wielu, obserwowanych tej nocy, zabobonach i tradycjach. Jedną ze "Świętojańskich sztuczek magicznych",  jest tradycja zgodnie z którą, młode dziewczyny muszą zebrać dziewięć różnych kwiatków, położyć je tej nocy pod poduszką aby mogły ujrzeć we śnie swojego przyszłego męża.

Większość Finów spędza lato, we własnych lub należących do rodziny, bądź przyjaciół, domkach letniskowych. Wielkie ogniska, po fińsku zwane "kokko" są zapalane tego wieczoru zarówno na wsi, nad jeziorami jak i w miastach. Rozgrzewa się sauny, grilluje, pije różnego rodzaju drinki i napoje alkoholowe, zapala się ogniska, tańczy i śpiewa fińskie piosenki. Popularne są również tańce organizowane na wsiach w licznych tzw. "tanecznych stodołach".

Niestety, tego dnia zdarza się również wiele wypadkow, głównie utonięć, ponieważ ludzie, często pod wpływem alkoholu, wypływają łódkami lub sami pływają w jeziorach.